uyandığım hayat kimin.
hangi ben bu hayatı kabul etti.
hangi ben dirençte
gözümü açıyorum nerdeyim, yanımdaki adam kim, neden benim
çok uzakta bir kadın herşeyi benim, hergün gözyaşı dökebilir izin versem.
yakınımda ben ve boş bir hayal

bir akvaryum süsü gibiyim renksiz ve hareketsiz.
bir çığlıkla camların patlayabileceğine inansam bile ; camın buğusu bana dışarıdakileri öylesine büyük ve karmaşık gösteriyor ki, korkuyorum onlardan, olacaklardan
belli ki dışarıdan suyu berrak görüyorlar ama, kimsenin haberi yok içerideki kesif kokudan
uyusam gözlerimi hiç açmadan.

Uyusam ,derin denizin büyüsüne dağılsam.